1 Aralık 2007 Cumartesi

BELKİ

BELKİBelki bir gün olur. Belki sadece özlediğin için çıkar gelirsin. Saçma sapan dünyevi işlerinden sıkılırsında seninle yaşadığımız her anı tekrarlamak istersin. Yağmur yağar camlarda buğusu çıkarda radyoda çalan şarkılardan fallar tutarız.Sebepsiz olmaz demiştin ya hani her şey adına, sende karanlığımı aydınlatmak için çıkar gelirsin..Baktığım yollar hep düz, üzerlerinde milyonlarca ayak izi var. Bütün ışıkları sönmüş o çok sevdiğimiz caddelerin. Herkes kendi kuytusuna çekilmiş. Elimde çok sevdiğim çiçeklerim var artık kime vereceğimi bilmeden tuttuğum. Belki bir gün sen bana bir fikir verirsin..Adına yazdığım bütün yazılarım sana ulaşır belki. Yoruldular artık sana ulaşamamaktan, kalemim yoruldu ben yoruldum. Kimsesiz gibi hissetmeye başladı kalbim kendisini, belki bir gün sen sahip çıkarsın. Gözümdeki yaşları ellerinle silersin de kurtulur acımaktan bedenimin sol yanı. Belki sende benim gibi ağlarsın..Umut tarlalarından toplarız ürünümüzü. Açan milyonlarca acının içinden belki faydası dokunacak kelimeleri yakalarız birbirimize inat. Kimseye anlatamadıklarımı belki kıskandırırcasına sen bana anlatırsın. Susar dünyadaki bütün sesler o zaman sadece sen ve ben kalırız belli mi olur. Hiç ummadığım bir anda hiç beklenmedik bir zamanda çıkarsında karşıma ellerinde hasretinden kalmış naçarlığınla ellerimi tutarsın. İşte o zaman paylaşacak ne çok şeyimiz kalmış deriz. Belki bir gün sende anlarsın seni ne çok sevdiğimi. Ayrı kaldığımız günlere kızarak, zamana hırçın yürüyerek belki hayalleri gerçek kılarız. Belki bir gün olur..Aşk hak